De Belgen eten teveel suiker
Een recente Enquкte van de Voedselconsumptie heeft het nog maar eens aangetoond: Belgen eten teveel suikers. Wie is de schuldige? Niet de klontjessuiker waarvan de consumptie de afgelopen tien jaren afnam. Nee, 88% van de suikerconsumptie komt van de zogenaamde verborgen suikers die toegevoegd worden aan voedingsmiddelen. De fout ligt dus niet bij de dagelijkse consumptie van een klontje suiker ( ongeveer 14 g of 2 klontjes en een half), en de suiker die in uw koffie vervangen door een zoetmiddel is geen oplossing…
Een gigantisch grote markt
De strijd tegen suikers is uitgebroken in de voedingsindustrie, maar toch zal het nog een aantal jaren duren vooraleer de producten die we kopen minder suikers zullen bevatten. Waarom dat zo is? Eerst en vooral omdat suikers alomtegenwoordig zijn in de voeding (bepaalde zuiveldesserts, ontbijtgranen, fruitsap, enz.). Ten tweede is het een feit dat het gebruik van zoetmiddelen niet echt een succes werd en dat de verslaving aan zoetigheid groot is. Het zal een hele aanpassing vereisen op het vlak van smaak. Tenslotte is het zo dat de suikervoorraad wereldwijd gigantisch groot is en dat die voorraad telkens weer moet slinken.…
De verborgen kant van honing
Volgens onderzoekers van de Amerikaanse San Diego State University, zou het vervangen van suiker door honing een goed alternatief kunnen zijn. Het grootste voordeel is dat de smaak van honing meer uitgesproken is dan die van suiker en dat er minder honing gebruikt moet worden om dezelfde zoete smaak te bekomen. Maar de grootste troef van honing is dat het interessante voedingseigenschappen biedt, daar waar suikers alleen suiker en calorieлn opleveren. Honing heeft net als saccharose of klontjessuiker een gematigde glycemische index , wat niet het geval is van alle toegevoegde suikers. En zelfs in bescheiden hoeveelheden bevat honing een groot aantal mineralen (kalium, calcium, magnesium, ijzer…) en oligo-elementen. Honing bevat ook essentiлle vetzuren en bepaalde vitamines, onder meer uit de B groep.
En ook En er is nog meer! De kleur van honing (van licht tot donker) wijst op de aanwezigheid van pigmenten, vooral carotenoпden en flavonoпden en dat zijn krachtige anti-oxydantia. Honing bevat ook kleine hoeveelheden oligosacchariden die een prebiotisch effect zouden hebben in de darmen. Ze stimuleren meer bepaald de groei van de bifidus in de intestinale flora. Tenslotte bevat honing ook natuurlijke antibiotische moleculen waarvan men nog niet weet welk effect ze hebben op de mens. Aan dit positieve profiel van honing wordt een beetje afbreuk gedaan door de aanwezigheid van bepaalde vervuilende substanties (lood, cadmium) of resten van geneesmiddelen die een bewijs zijn van de invloed van de mens op de natuur. Maar hoe dan ook biedt honing een alternatief voor mensen die niet zonder suiker kunnen!
|